Diecezjalna diakonia muzyczna i diecezjalna diakonia modlitwy zapraszają na wspólne czuwanie i modlitwę o dary Ducha Świętego dla naszych rodzin, wspólnot i całej diecezji.
Katedra św. Michała i św. Floriana w Warszawie, ul. Floriańska 3.
19.30 Akatyst do Ducha Świętego
20.15 Msza święta
21.30 uwielbienie
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
(J 21, 20-25)
Gdy Jezus zmartwychwstały ukazał się uczniom nad jeziorem Genezaret, Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi, i powiedział: „Panie, kto jest ten, który Cię zdradzi? ”Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa: „Panie, a co z tym będzie? ”Odpowiedział mu Jezus: „Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną”. Rozeszła się wśród braci wieść, że uczeń ów nie umrze. Ale Jezus nie powiedział mu, że nie umrze, lecz: „Jeśli Ja chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego?” Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe. Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać.
Możesz skorzystać z zamieszczonego tutaj rozważania. Mnie poruszył poniższy fragment:
„Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa: „Panie, a co z tym będzie? ”Odpowiedział mu Jezus: „Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną”.”
Pojawiają się poniższe pytania:
– Czy mam świadomość, że Pan Bóg ma dla mnie unikalny, wspaniały plan życia?
– Czy w tym co robię, za bardzo nie zwracam uwagi na innych, zwłaszcza w sprawach duchowych?
– Czy słucham natchnień serca?
– Czy staram się je rozeznawać?
– Czy staram się jak najczęściej rozeznawać co Pan Bóg mówi do mnie, co mam czynić?
– Czy potrafię rezygnować ze swoich planów dla planów Boga?
Contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Trwaj w Bożej obecności, pamiętaj, że On jest blisko ciebie. Wpatruj się w Niego, pozwól ogarnąć się Jemu.
Świadectwo
Na początku studiów byłem bardzo daleko od Boga, ale w pewnym momencie Bóg zaczął mnie wołać do Siebie. Na początku byłem tym nawet „przerażony”, bo miałem świadomość, że będę musiał zmienić życie, porzucić grzeszne przyzwyczajenia. Pan Bóg (Bóg Ojciec) delikatnie mnie zachęcał i prowadził do nawrócenia. Zacząłem w sercu ”słyszeć” Jego delikatne wołanie. Czułem się niegodny, bo znałem wielu porządniejszych ludzi niż ja. Pan Bóg okazał mi łaskę, dał nawrócenie, wykorzystując też do tego mają żonę (wtedy jeszcze dziewczynę).
Obecnie, mimo moich różnych niewierności, cały czas doświadczam, przez różne wydarzenia, że Pan Jezus upomina się o mnie, abym Mu służył. On dalej walczy o mnie, pomimo moich słabości
Chwała Tobie Panie.
Janek
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz słowo, fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
(J 21,15-19)
Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?” Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś baranki moje”. I powtórnie powiedział do niego: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?” Odparł Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś owce moje”. Powiedział mu po raz trzeci: „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?” Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: „Czy kochasz Mnie?” I rzekł do Niego: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego Jezus: „Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz”. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: „Pójdź za Mną!”
Możesz skorzystać z poniższego rozważania.
Do mnie szczególnie przemówiły pytania i słowa Jezusa:
„Czy miłujesz Mnie więcej? Czy miłujesz mnie? Czy kochasz Mnie?” „Pójdź za mną”
I pojawiły się kolejne pytania, które kieruje do mnie Jezus:
– Czy ufasz Mi?
– Czy chcesz Mnie poznawać?
– Czy słuchasz tego co do ciebie mówię?
– Czy masz dla Mnie czas?
– Czy ze wszystkim przychodzisz do Mnie?
– Jakie miejsce zajmuję w Twoim życiu?
Co mogę odpowiedzieć?
Contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Trwaj w Bożej obecnosci, poczuj bliskość Jezusa, wpatruj się w Niego, pozwól ogarnąć sie Jego miłości.
Świadectwo
Wzrost mojej miłości, która jest często słaba i chwiejna jest zawsze odpowiedzą na doświadczenie Bożej miłosci i otwarcie się na nią. Uświadomienie sobię ze Bóg mnie kocha, że Jezus umarł za mnie było początkiem mojej wiary. Kilka lat temu po śmierci mojej mamy, doświadczałam wielkiego smutku, irracjonalnego lęku i poczucią że nie potrafię kochać. Podczas rekolekcji i modlitwy uwolnienia usłyszałam, że mam nowe imię „Umiłowana” i że ratunkiem dla mnie jest głoszenie wielkich dzieł Boga. Po wakacjach zaczęłam chodzić na spotkania Diakonii modlitwy i brać udziła w modlitwach uwolnienia. Było to dla mnie doświadczeniem wielkiej mocy Boga i miłości w moim życiu i mojej rodziny. W chwilach trudnych doświadczeń ostatnich lat, gdy ogarniały mnie lęki Jezus zapeniał mnie o swojej obecności przez słowa Pisma Świętego „Ja Jestem”, „Nie bój się, wierz tylko”. Jesienią, gdy przeżywałam wielkie trudności w relacjach, podczas modliwy nade mną Jezus bardzo mocno dotknąła mojego serca swoją miłością i wezwał do odważnego opowiedzenia się po stronie Boga i do wdzięczności. Bóg ciągle woła mnie do siebie. Przez natchnienia Ducha Świętego w Słowie Bożym z dania lub tym, które przychodzi wzywa do trwania w Jego miłości, do uwielbienia, do pójścia za Nim.
„A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany” /Rz 5,5./
Ula
(J 17, 20-26)
Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno [stanowimy]. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
Dla mnie szczególnie ważny jest werset:
„Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał”.
Jezus przed Swoją Męką i Śmiercią zostawia Swoim uczniom testament, ostatnie i najważniejsze pouczenia. Największym pragnieniem Jezusa jest wzajemna miłość i jedność drogich mu uczniów, która prowadzi do jedności z Ojcem. Największym świadectwem dla świata jest prawdziwa miłość do drugiego człowieka i do Boga, która prowadzi do jedności. Duch Święty jest specjalistą od relacji, nauczycielem miłości, rozwiązywania konfliktów. Dla
jego działania nie istnieją żadne bariery, jeśli tylko zaprosimy go do naszego wnętrza i mamy pragnienie, aby stało się ono dla Niego mieszkaniem. On jest budowniczym jedności z Ojcem.
– czy pragnę, aby Duch Święty mieszkał we mnie?
– czy mam pragnienie większej jedności z Bogiem i drugim człowiekiem?
– czy pracuję nad tymi relacjami? Czy powierzam w modlitwie osoby mające trudności w relacjach?
Świadectwo
We mnie osobiście od wielu lat istnieje ogromne pragnienie większej jedności w Ojcem, aby coraz bardziej On żył we mnie, przemieniał moje pragnienia, wolę, sposób myślenia, mówienia i działania, aby być bardziej Jego obrazem, szczególnie dla tych, którzy nie poznali i nie doświadczyli w swoim życiu Bożej Miłości. Szczególnie doświadczam przemieniającej siły Eucharystii i uwielbienia, które są drogocennym skarbem dającym życie z Ducha. Pomimo wielu trudności, codziennego bólu związanego z niepełnosprawnością i wszystkimi jej konsekwencjami, skomplikowanych, raniących relacji, mam głębokie przekonanie, że Ojciec troszczy się o mnie, upomina się o mnie gdy błądzę, wszystko jest darem od Niego i jest dane po coś.
Hania
(J 17, 11b-19)
„W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
«Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo.
Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.
Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie».”
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Możesz skorzystać z poniższego rozważania.
„ Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem.”
– Jakiej przestrzeni życia nie oddałem jeszcze w pełni do dyspozycji Ducha Świętego? Czy mogę powiedzieć o sobie, że nie jestem ze świata, że już nic mnie w nim nie przywiązuje?
– Jak reaguje na niechęć ze strony świata, na krytykę mojej wiary? Czy jestem gotowy to przyjmować?
– Czy pomimo trudności trwa we mnie radość jedności z Jezusem
Zapytaj Pana co chce Ci dziś pokazać przez Swoje Słowo. Wołaj do niego aby pokazywał Ci gdzie tak naprawdę należy twoje serce, co jest priorytetem Twojego życia. Proś Ducha Świętego aby uwalniał twoje serce od tego co światowe.
Contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Trwaj w ciszy i pozwalaj prowadzić się głębiej w Jego obecność.
Bądź dziś uważny na momenty, w których przyjdzie Ci wybierać pomiędzy wiernością Bogu, a tym co ze świata. Zastanów się co w Twoim życiu zniewala jeszcze Twoje serce i wołaj do Niego, aby w Jego Imię stawało się wolne.
Świadectwo
W moim życiu jest jeszcze wiele przywiązań do rzeczy tego świata. Do wygody, poczucia bezpieczeństwa finansowego, do opinii innych czy spędzania czasu po prostu po swojemu, bez Niego. Widzę, jak to wszystko mnie przygniata, gdy skupiam się tylko na swojej niedoskonałości, grzeszności. Do mojego serca momentalnie wchodzi duch oskarżenia, który próbuje mnie wpędzić w poczucie winy, zabiera nadzieje na jakąkolwiek zmianę. W trudnych chwilach, gdy coś nie idzie po mojej myśli, gdy sypią się finanse wmawia mi, że Jezusa w ogóle to nie obchodzi, że On się nie troszczy. Wiem, że sama jestem w stanie uwierzyć w te kłamstwa, dlatego uczę się ukierunkowywać moje myślenie na Boga. Uczę się ufać we wszystkich napotkanych okolicznościach. W niepowodzeniach podejmuje wysiłek by stawać w dziękczynieniu, uwielbieniu Boga. Tak po prostu, zwyczajnie, nawet gdy mój nastrój jest totalnie odwrotny ja odpalam uwielbienie i poświęcam czas na uwielbienie. I to jest czas, w którym Duch Święty przychodzi ze swoim pokojem i radością w Jezusie. Czas, w którym daje nową nadzieje i utwierdza, że On idzie ze mną, a myśli potępienie, lęku odchodzą.
Zosia