- Zaproś Ducha Świętego, aby prowadził Cię w tej modlitwie i pozwolił usłyszeć, co do Ciebie przez to Słowo chce powiedzieć Pan.
- Lectio – przeczytaj uważnie Ewangelię z dnia J17, 20-26. Przeczytaj ponownie, aż znajdziesz fragment, który szczególnie Cię porusza. Zatrzymaj się nad nim.
(J 17, 20-26)
Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno [stanowimy]. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
- Meditatio: Przeczytaj wybrany fragment jeszcze kilka razy i zastanów się, co do Ciebie mówi przez niego Duch Święty.
Dla mnie szczególnie ważny jest werset:
„Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał”.
Jezus przed Swoją Męką i Śmiercią zostawia Swoim uczniom testament, ostatnie i najważniejsze pouczenia. Największym pragnieniem Jezusa jest wzajemna miłość i jedność drogich mu uczniów, która prowadzi do jedności z Ojcem. Największym świadectwem dla świata jest prawdziwa miłość do drugiego człowieka i do Boga, która prowadzi do jedności. Duch Święty jest specjalistą od relacji, nauczycielem miłości, rozwiązywania konfliktów. Dla
jego działania nie istnieją żadne bariery, jeśli tylko zaprosimy go do naszego wnętrza i mamy pragnienie, aby stało się ono dla Niego mieszkaniem. On jest budowniczym jedności z Ojcem.
– czy pragnę, aby Duch Święty mieszkał we mnie?
– czy mam pragnienie większej jedności z Bogiem i drugim człowiekiem?
– czy pracuję nad tymi relacjami? Czy powierzam w modlitwie osoby mające trudności w relacjach?
- Oratio i Contenplatio – pozostań na modlitwie, dziękuj Bogu i uwielbiaj Go, za to, jak Cię prowadzi w Swoim Słowie, za światło i działanie Ducha Świętego. Wylewaj przed Nim swoje serce, pokazuj Mu obszary, gdzie brak jedności i miłości, której pragniesz, a której On sam pragnie dla Ciebie.
- Actio – działanie. Noś w sercu to Słowo, w sytuacjach trudnych zapraszaj Ducha Świętego, aby odbudowywał skomplikowane relacje, podpowiadał Ci, jak działać, wnosić w nie jedność i miłość. Powierzaj Panu sprawy Ruchu, wspólnoty, ludzi, którzy proszą Cię o modlitwę, aby Duch święty obficie wylewał swoje dary, leczył
serca i wprowadzał pokój i jedność.
Świadectwo
We mnie osobiście od wielu lat istnieje ogromne pragnienie większej jedności w Ojcem, aby coraz bardziej On żył we mnie, przemieniał moje pragnienia, wolę, sposób myślenia, mówienia i działania, aby być bardziej Jego obrazem, szczególnie dla tych, którzy nie poznali i nie doświadczyli w swoim życiu Bożej Miłości. Szczególnie doświadczam przemieniającej siły Eucharystii i uwielbienia, które są drogocennym skarbem dającym życie z Ducha. Pomimo wielu trudności, codziennego bólu związanego z niepełnosprawnością i wszystkimi jej konsekwencjami, skomplikowanych, raniących relacji, mam głębokie przekonanie, że Ojciec troszczy się o mnie, upomina się o mnie gdy błądzę, wszystko jest darem od Niego i jest dane po coś.
Hania